Rozdział 9.

   Ferie zimowe mijały bardzo szybko . Cały ten czas spędziła z koleżankami z klasy , jak również z Łukaszem lub Adamem , Kiedy tylko spotykała się z tym ostatnim , od razu się kłócili . Najczęściej te sprzeczki dotyczyły relacji Gosi i Łukasza . Dziewczyna miała tego dosyć . Rozumiała , że przyjaciel się o nią martwił , no ale bez przesady ! Zauważyła też , że Adam stał się szorstki  w stosunku do niej . Brakowało jej tego dawnego przyjaciela , tego , którego pamiętała z wakacji .
   Był piątek , czyli już prawie koniec drugiego tygodnia ferii . Gosia siedziała w swoim pokoju i szukała najodpowiedniejszej muzyki do układu tanecznego . Nagle usłyszała pukanie do drzwi . Była zdziwiona . Ola miała wrócić dopiero jutro rano , a mama późno wieczorem , bo znowu miała masę papierkowej roboty . Więc kto pukał ?

   Otworzyła . W drzwiach stał Adam . Był dziwnie spięty i poddenerwowany . Dziewczyna zaprosiła go do swojego pokoju . Chłopak usiadł na łóżku , a Gosia powróciła do szukania najlepszej piosenki .
  - Gosia , jeżeli chodzi o Łukasza , to .. - zaczął niepewnie Adam .
- Skończ ten temat ! Nie mam zamiaru tego słuchać !!! - dziewczyna była wściekła . Jak można być tak monotonnym ? Od prawie dwóch tygodni nie było innych tematów do rozmów , a właściwie kłótni . Chyba Gosia nawet wiedziała , o co przyjaciel chciał ją zapytać - czy ona i Łukasz są razem . Ona dobrze znała odpowiedź i sądziła , że Adam też ją dobrze zna . To było oczywiste , że Gosia nie jest z nim w związku . Kiedyś już o tym rozmawiali . Co prawda krótko , bo zaraz rozpętała się kłótnia , ale rozmawiali .
- Czy ty chociaż raz nie możesz mnie wysłuchać do końca i siedzieć cicho ?! - krzyczał . Dziewczyna z wrażenia usiadła na obrotowym krześle , a Adam wstał . - Chociaż raz daj mi dokończyć - powiedział trochę już spokojniejszy . - Posłuchaj mnie , bo naprawdę trudno jest mi to mówić ... Czuję się tak od naszego ostatniego spotkania w wakacje . Nie mogę przestać o tobie myśleć . Wszędzie czuję te twoje śliczne perfumy . Twoje oczy tak pięknie błyszczą . Włosy cudownie pachą . Twój sposób poruszania się jest magiczny ... Kocham twój śmiech .. Po prostu kocham cię całą !
   Gosię kompletnie zatkało . Nie wiedziała co ma mu odpowiedzieć . Czuła , że przyjaźń z Adamem w zupełności jej wystarcza , nie chciała być jego dziewczyną .
   Nagle chłopak złapał ją za rękę i przyciągnął do siebie . Zaczął ją namiętnie całować . Jednak dziewczynie się to nie podobało . Nadal widziała w nim tylko przyjaciela i nikogo więcej . Chłopak nie chciał jej puścić . Mocno go od siebie odepchnęła .
   - A więc to tak ?! Nie chcesz mnie , wolisz tego drugiego ! - ponownie krzyknął . Założył kurtkę i wybiegł z mieszkania .
   Dziewczyna nie wiedziała , co ma zrobić . Postanowiła , że dogoni Adama i wszystko dokładnie mu wytłumaczy . Przyjaciel mógł być już daleko . Założyła tylko buty i wyszła . Z bloku wybiegła w czarnych rurkach , koszulce i sweterku . Było jej zimno , ale ta sprawa nie mogła czekać .
   Udało jej się go dogonić . Złapała go za rękę i sprawiła , by się do niej odwrócił .
   - Adam , to nie jest tak jak myślisz ! Ja naprawdę cię kocham , ale jak przyjaciela . I przepraszam , ale raczej nigdy nie będziemy razem ...
- Ale dlaczego ?! - nie dawał za wygraną .
- Nie czuję do ciebie jakiegokolwiek innego uczucia niż przyjaźni .
   Nagle chłopak zauważył , że Gosia nie ma na sobie kurtki , jak również szalika i czapki .
- Gosia ! Na pewno się przeziębisz . Idź już do domu , proszę cię . I tak ta nasza rozmowa nic nie zmieni . Tak nagle z dnia na dzień nie przestanę cię kochać . Kiedyś wrócimy do tej rozmowy ...
   Pocałował ją w czoło . Odwrócił się i poszedł gdzieś między bloki . Dziewczynie zrobiło się okropnie zimno . Zawróciła i poszła do swojego mieszkania .