Rozdział 1 .

   - Nareszcie ferie zimowe ! - Krzyknęła Patrycja od razu po wyjściu ze szkoły . - Nie cieszycie się ?
- Oczywiście , że się cieszymy - powiedziała Gosia .
- Uwaga ! Chłopaki biegną w naszą stronę - dodała Sara . - Oni mają śnieżki ! Czyżby miała się szykować kolejna wojna ?
   Dziewczyny złapały trochę śniegu i rozpoczęła się bitwa . Nastolatkowie biorący udział w tej zabawie chodzili do jednej klasy . Świetnie się dogadywali . Tutaj przyjaźń pomiędzy chłopakiem i dziewczyną nie była żadnym zaskoczeniem . To była chyba jedna z najbardziej zgranych klas drugich pewnego  białostockiego gimnazjum .
   Po jakimś czasie wszyscy pożegnali się i każdy poszedł w swoją stronę . Sarę odbierała dziś ze szkoły mama , ponieważ od razu wyjeżdżały razem do chorej babci . Tego dnia Patrycja i Gosia wracały same do domu .
   - Masz jakieś plany na tegoroczne ferie ? - zapytała Patrycja , kiedy obie wsiadły już do autobusu .
- Zostaję w domu . Pospotykam się trochę ze znajomymi . A ty wyjeżdżasz w góry , tak ?
- Tak , do Austrii . Jutro z samego rana wyruszamy .
- Ty to masz szczęście ! - powiedziała Gosia . - Słuchaj , to już jest mój przystanek , muszę lecieć . Miłej podróży ! - dodała .
   Przytuliły się i pożegnały . Od przystanku do jej mieszkania nie było daleko . Droga zajęła jej może 10 minut .
   Kiedy Gosia weszła do domu jak zwykle nikogo nie było . Mama pracuje do późna m starsza siostra wyjechała na drugi koniec Polski do swojego chłopaka , a tata z nimi nie mieszkał . Zostawił je , kiedy obie były bardzo małe . Po prostu poznał kogoś innego , a mamę zostawił .
   Poszła do swojego pokoju , przebrała się i położyła na łóżku . W końcu mogła odpocząć . Wyjęła telefon z kieszeni spodni i podłączyła do niego słuchawki . Tak najbardziej lubiła spędzać czas . Uwielbiała słuchać koreańskiej i japońskiej muzyki , oglądać anime i czytać mangę . Przez to zawsze czuła się trochę inna . A może dzięki temu .

 
    Nagle coś sobie przypomniała . Podbiegła do plecaka i wyjęła z niego mały liścik . Porównała go z pozostałymi dwoma , które też kiedyś wypadły z jej szafki w szkole . Wszystkie były napisane tym samym pismem i zawierały podobne do siebie miłosne tekściki . Nie mogła w to uwierzyć . A jednak komuś się podobała !
  Znowu położyła się na łóżku . Uważała siebie za zupełnie zwykłą dziewczynę . Tak było od zawsze . Jednak w rzeczywistości była bardzo ładną piętnastolatką . Maiła długie ciemnobrązowe włosy i duże brązowe oczy . Była bardzo szczupła i wysoka . Sama jednak nie uważała się za ładną dziewczynę .
   Ponownie spojrzała na liścik miłosny . Był też tam mały dopisek . Ten ktoś chciał , żeby spotkała się z nim w kawiarni niedaleko parku w Waelntynki , czyli w poniedziałek , pierwszy dzień ferii .
   Z rozmyślenia wyrwał ją dzwonek jej komórki . Dzwonił Adam .